Blask. Błysk. Blask. Błysk. Błysk. Blask. Blask. Blask.
Zatopiony obcas w piasku, odbite spojrzenie. Oślepia. Ciało, dres, ciało. Fatamorgana. Słońce nie mruga, nie wzrusza się, bezwstydnie czeka. Aż niebo się stopi. I chyba kapie, tam w rogu. Można panikować. Współobjęci, patrzymy przez siebie. Szukamy wolności, spełnienia. Coś majaczy na horyzoncie – ale nie myśl o tym teraz. Teraz stój, pozuj, czekaj. Uwaga, alarm, znów mnie oślepia. Dziesiątki, setki, a na finiszu kilka. Licz, odmierzaj, kalkuluj i wyceniaj. W świecie cyfr, czym stały się słowa? Tęsknimy do ludzi, ale do ludzi w racjonalnych ilościach. Nadmiar szkodzi, ale tylko w nadmiernych ilościach. Obserwuj, śledź, podglądaj. Ciesz się, zachwycaj, uśmiechaj i lśnij. Rozumiesz? Więc chodź. Mamy południe. Słońce wyżej nie będzie. Opis projektu napisała Patrycja Bartos.
Photo: Pablo Charnas
Fashion Designer: Mateusz Krupa
Model: Krzysztof Róg
Model: Izabela Chachurska