Podczas paryskiego tygodnia mody haute couture – Iris van Herpen świętuje piętnastą rocznicę założenia swojego domu mody. W kolekcji zatytułowanej „Meta Morphism” skupia się na naszych niematerialnych tożsamościach i przenikaniu się społeczeństwa ze światem cyfrowym. Sezon jesień-zima 2022/2023 to badanie głębi ciała w posthumanistycznych realiach.
Wraz z rozszerzaniem się nowych sfer naszego cyfrowego życia, stajemy przed retorycznym pytaniem – Kim jesteśmy poza naszymi fizycznymi ciałami? Czy świat cyfrowy, który kształtujemy to przyszłość?
Motywem przewodnim kolekcji haute couture van Herpen jest wyrażenie ciała w stanie ciągłych zmian, metamorfozującego z otoczeniem. Choć projektantka ceniona jest za futurystyczne podejście, w tym sezonie zastanawia się nad wielkim poematem Owidiusza „Metamorfozy”. Do którego również nawiązuje nazwa kolekcji.
W czasach pisania Owidiusza akt metamorfozy był doceniany w odniesieniu do człowieczeństwa i jego miejsca w naturze. Stwierdzenie Owidiusza ma również dziś znaczenie, poruszając rozgałęzieniami technologii, która nieustannie komplikuje definicję tożsamości. Dzięki możliwości odtworzenia naszych cyfrowych „bliźniaków” przestrzeń poszukiwania duszy, utraty poczucia siebie i odnajdywania nowych rzeczywistości jest lekcją życia.
Poprzez 16 fizycznych i 3 cyfrowych looków „Meta Morphism” analizuje starożytne wizje mitologii Owidiusza poprzez współczesne tematy transhumanizmu, w którym człowiek i technologia istnieją w wiecznych fluktuacjach, wymykając się zatem klasyfikacji oraz pozwalając nam kwestionować granice naszej jaźni.
Wybrzmiewająca tematycznymi napięciami między sztucznością, a naturą, kolekcja zbudowana jest wokół trzech mitów – historii Arachne, Narcyza oraz miłości Dafne i Apolla. Arachne to mistrzowska tkaczka, która rzuca wyzwanie bogini Atenie. Znana ze swojego kunsztu – przez wstyd przemienia się w pająka, który zwisa z nici. W kolekcji tragedia Arachne jest tłumaczona delikatnymi sznurowadłami, które są barwione gradientowo i „uwięzione” w haftowanych sieciach, dzięki czemu pajęczyny unoszą się i tworzą wrażenie przestrzenności. Inne stylizacje są zaprojektowane tak, jakby Arachne wciąż je tkała, setki nieskręconych nici unoszą się i wirują wokół ciała (dla przypału – biały look z wysokimi ramionami).
Drugi mit stojący za inspiracją do stworzenia kolekcji to historia Narcyza, który zakochuje się we własnym odbiciu, powoli umierając z obsesji na punkcie siebie. Półprzezroczyste warstwy i odblaskowe tekstury wzrostu w tej kolekcji przemawiają do większego przesłania introspekcji. Demonstrują bardziej radykalną paletę kolorów, nabierającą najjaśniejszej kolory ze wszystkich dotychczasowych kolekcji. Odcienie kremowe i beżowe są parabolą poczucia samooceny w tym sezonie. Przezroczyste, obszerne tkaniny odbijają się i powłóczą wokół ciała jak duchy, tworząc patchworki cieni.
Akcenty ciemnego błękitu i ametystu, ochry, metalicznego srebra i miedzi przecinają przejrzystą paletę, odzwierciedlając wibrujące plamki naszych osobowości. Stylizacja na otwarcie wystawy, długi biały płaszcz „Narcyz” jest wyhaftowany grafiką przedstawiającą odbijające się echem twarze, które przesuwają się, gdy są ze sobą powiązane. Portrety stają się niestabilne i zdają się powoli rozpływać. Suknia i płaszcz „Narcyza” wyrażają siłę autokreacji i sprzeczność z tym, jak obsesja na punkcie siebie może ostatecznie spowodować utratę poczucia siebie.
Trzeci akt kolekcji opowiada o związku między Daphne i Apollem. To szczera opowieść o uprzedmiotowieniu, Daphne była pierwszą miłością boga Apolla, ale spotkała się z nieodwzajemnioną sympatią. To przypowieść o pożądaniu w obliczu odrzucenia. Aluzja do Daphne i Apolla jest przekazywana przez moment, w którym Daphne zamienia się w drzewo laurowe, podczas gdy sukienka „Glitched Growth” i inne stylizacje naśladują alternatywne etapy metamorfoz Daphne, rozpraszając tworzenie rosnących razem struktur roślinnych i kostnych. Looki są zaprojektowane wokół uprzedmiotowienia ciała i wyobrażają sobie przyszłe metawersalne hybrydy mitu Daphne, w których ciało jest bezgranicznie przekształcane i gdzie człowiek i natura są nie do odróżnienia.
W tym sezonie Iris van Herpen współpracuje również z rzeźbiarzem Caseyem Curranem, pokazując posąg przyszłej Daphne, który był ustawiony na środku wybiegu. Rzeźba Daphne przekształca się poprzez stworzenia „wyrastające” z jej szkieletu. Na jej piersi pojawia się wielka szczelina, odsłaniając jej mechaniczne serce pulsujące wewnątrz. Nawiązuję to do przekonania, że nieuchwytność tożsamości oznacza, że nic nie może zginąć. Dalsze odniesienia do mitologii pojawiają się w duchu feministycznym, gdy Apollo jest pokazany przez zbiór złotych płatków, które trzepoczą z umysłu Daphne, naśladując jego zauroczenie.
Iris van Herpen współpracuje też z ForWeavers, wykorzystując biodegradowalną tkaninę pochodzącą z banana zwanego „Abaca”, pochodzącego z Filipin. Włókna są pozyskiwane z łodyg bananowca i łączone z surowym jedwabiem. Powstałe włókno (60% abaki, 40% surowego jedwabiu) jest tkane w teksturowany, rzeźbiarski jedwabny materiał, który nadal ma naturalny połysk liści bananowca.
Van Herpen przy koleji haute couture na sezon jesień-zima 2022/2023 współpracowała również z firmą Solaris, wykorzystując w 100% recyklingowany materiał jako bazę do wycinania laserowego i haftów.