W świecie mody, gdzie codzienność często staje się pretekstem do tworzenia czegoś magicznego, kolekcja LOEWE stanowi prawdziwe arcydzieło. To nie tylko zbiór ubrań, ale także hołd dla wielkich artystów i ich niezależnego ducha. Jonathan Anderson, dyrektor kreatywny LOEWE, zabiera nas w podróż przez czas i przestrzeń, łącząc dzieła takich mistrzów jak Peter Hujar, Charles Rennie Mackintosh, Carlo Scarpa i Paul Thek w jedną spójną narrację.
Kolekcja Wiosna-Lato 2025 to triumf kuratorskiej subiektywności i narracyjnych asocjacji. Inspirując się wezwanie Susan Sontag do „erotyki sztuki”, Anderson skupia się na zmysłowej przyjemności, zamiast na interpretacji. Przedmioty codziennego użytku, takie jak krzesło, wieszak na płaszcze czy sztaluga, zostają wyniesione do rangi niezwykłości. Fotografia pojedynczego buta staje się pomnikiem, a zbiór kapryśnych artefaktów zostaje uświęcony w brązie.
Peter Hujar znany jest z czarno-białych portretów przyjaciół i postaci z nowojorskiej sceny lat 70. i 80. Jego zdjęcia, choć z pozoru banalne, niosą ze sobą głębokie znaczenie. W kolekcji LOEWE znalazło się jego zdjęcie pojedynczego buta na obcasie – symbol prostoty przenikniętej intensywnością.
Charles Rennie Mackintosh to szkocki architekt i projektant, którego prace charakteryzują się innowacyjnym połączeniem stylów: płynnością Art Nouveau, minimalizmem japońskiego designu i modernistycznymi zasadami. Jego krzesło Half Moon oraz stojak na kapelusze, płaszcze i parasole z 1897 roku są przykładami jego złożonych konstrukcji meblowych, które pojawiają się również w tej kolekcji.
Carlo Scarpa to włoski architekt i designer, znany z precyzyjnego rzemiosła i innowacyjnego wykorzystania materiałów. Jego sztaluga z 1995 roku, włączona do prezentacji LOEWE, jest świadectwem jego filozofii projektowej – celebracji naturalnego piękna materiałów i subtelnych, ale skomplikowanych technik stolarskich.
Paul Thek był jednym z najbardziej oryginalnych artystów okresu powojennego. Jego prace, w tym instalacja „Personal Effects of the Pied Piper” z lat 1975-76, eksplorują tematy transformacji i efemeryczności istnienia. Thek odwołuje się do bajki o Fujarce z Hamelin, prezentując codzienne przedmioty odlane w brązie, tworzące obraz leśnej kryjówki bohatera.
Wiosna i lato następnego roku to wizualna symfonia, która przeplata rzeczywistość z fantazją, od baśniowej krainy po codzienne, ale święte rytuały życia. Każdy element kolekcji, od ubrań po instalacje artystyczne, jest jak kawałek większej układanki, która zaprasza widza do zanurzenia się w świecie sztuki i rzemiosła.
Kolekcja LOEWE to coś więcej niż tylko kolekcja mody – to manifest artystycznej wolności i zmysłowej przyjemności. To przypomnienie, że nawet najbardziej banalne przedmioty mogą stać się niezwykłe, jeśli tylko spojrzymy na nie przez pryzmat sztuki. Jonathan Anderson po raz kolejny udowodnił, że moda może być czymś więcej niż tylko ubraniem – może być sztuką, która dotyka duszy.