Po sześćdziesięciu pięciu latach od pierwszej indywidualnej wystawy Magdaleny Abakanowicz w warszawskiej Kordegardzie, jej pionierskie dzieła znów wracają do tych samych przestrzeni. Wystawa, która w 1960 roku była zapowiedzią rewolucji w sztuce tkaniny, dziś staje się punktem odniesienia dla współczesnej interpretacji jej dorobku. Po latach triumfów na międzynarodowej scenie, od Tate Modern w Londynie po MoMA w Nowym Jorku, cofamy się do początków – do pierwszych gestów artystycznych, które zdefiniowały jej drogę twórczą.
Wystawa, która wszystko zmieniła
W tamtych czasach polska scena artystyczna borykała się z ograniczeniami materiałowymi i cenzurą, która w przestrzeniach publicznych dopuszczała zaledwie 15% sztuki abstrakcyjnej. Magdalena Abakanowicz jednak nie poddała się tym restrykcjom. Wysunęła swoją sztukę poza tradycyjne ramy zarówno w sensie dosłownym, jak i symbolicznym. Jej wielkoformatowe, organiczne płótna zwisały swobodnie w przestrzeni, reagując na ruch powietrza, światło i kontekst architektoniczny.
Nowa perspektywa na historyczną ekspozycję
Obecna wystawa w Kordegardzie to nie tylko rekonstrukcja, ale także reinterpretacja tamtego przełomowego momentu. Kuratorzy, wykorzystując współczesne środki prezentacji, podkreślają innowacyjność podejścia Abakanowicz i jej zdolność do redefiniowania sztuki tkaniny. W świetle nowych analiz i kontekstów możemy spojrzeć na jej prace przez pryzmat dzisiejszej sztuki instalacyjnej oraz ich wpływu na kolejne pokolenia artystów.
Dziedzictwo i nowa interpretacja
Dziś, patrząc na jej pierwsze artystyczne gesty przez pryzmat międzynarodowych sukcesów, możemy dostrzec w nich zapowiedź wszystkiego, co miało nadejść. Wystawa w Kordegardzie była prologiem do sztuki totalnej, do kreowania światów przeznaczonych do sensualnego doświadczania. Abakanowicz, niczym rewolucjonistka medium, dokonała czegoś więcej niż tylko zerwania z tradycją – wyznaczyła nowy kierunek, w którym sztuka tkaniny mogła się rozwijać.
Współczesna wystawa przypomina nam, że artystka była nie tylko wizjonerką, ale także osobą, która miała odwagę eksperymentować i burzyć konwencje. Dzięki tej retrospektywie ponownie zanurzamy się w jej świecie, na nowo odkrywając znaczenie przestrzeni, materii i narracji wizualnej.
Czas trwania: 13.02.2025 – 31.03.2025
Kuratorzy: Marta Kowalewska oraz Henryk Gac
Zapraszamy na oprowadzania kuratorskie prowadzone przez Martę Kowalewską, które odbędą się o godzinie 16:00, 17:00 i 18:00 w następujących terminach: 7 i 28 marca.
8 marca zapraszamy na specjalne wydarzenie towarzyszące – „Dwugłos”, w którym wezmą udział Marta Kowalewska oraz prof. Anna Goebel, godzina jest w ustaleniu.
Organizatorzy wystawy: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Narodowe Centrum Kultury
Tekst powstał przy współpracy z Narodowym Centrum Kultury, a także dzięki zbiorom – Danuta Wróblewska, cytat z artykułu z 1959 r., w: „Sztuka i przyjaciele. Pisma Wybrane Danuty Wróblewskiej”, Narodowe Centrum Kultury oraz Karolina Zychowicz, wstęp do publikacji o Magdalenie Abakanowicz.
