Na jesień-zimę 2024/2025, Maximilian Davis eksploruje lata 20. XX wieku poprzez swoją wyraźnie zdefiniowaną perspektywę, redukując ją do esencji wyzwolonych tożsamości. Podniesione do góry brzegi i płynne tkaniny, obniżone talie i luźne kroje, wizualne kody ery emancypacji są skondensowane i oczyszczone dla kolekcji, która odzwierciedla wyrażenie siebie lat dwudziestych – po obu stronach stulecia.
Lata 20. XX wieku używały ubioru jako sposobu na celebrację wolności. To wyrażenie wolności rezonuje ze mną, z moim dziedzictwem i z samą marką Ferragamo.
Maximilian Davis, dyrektor kreatywny Ferragamo
Obok lakierowanych sukienek z organdyny i hiperfeministycznych transparentności, wykończeń piór i haftów naszywanych, garderoby kobiet, które wybrały męskie sylwetki – Joan Crawford, Greta Garbo – odzwierciedlają szerokie ramiona; ciężkie wełny; miękkie skóry. W krawiectwie, ostre, rzeźbiarskie klapy konotują surrealistycznego ducha, ich proporcje zniekształcone.
Płaszcze – podstawowy element loków Ferragamo – są wykorzystywane jako formy ochrony. „W latach dwudziestych, w odpowiedzi na świat, który ich otaczał, ludzie tworzyli swoje własne przestrzenie poprzez tajne ubrania. Ukrywali, co nosili, dopóki nie byli bezpieczni.” – komentuje Davis.
„Zawsze upraszczam rzeczy. Lubię wziąć bogatą część historii, a następnie ograniczyć ją, aby uczynić ją czystszą, bardziej nowoczesną. W duchu androgynii, buty także przekładają tradycyjne detale brogu i klamry na mule na obcasie cygara.”
Maximilian Davis, dyrektor kreatywny Ferragamo
Ochrona staje się trwałym motywem kolekcji. Mundury z tego okresu i użytkowa odzież robocza rybaków – ich wysokie pośladki, skórzane ubrania zewnętrzne – oferują inspirację kształtującą, i manifestują kontrpunkt do płynnych draperii. Ich formy łagodzone są przez tkaniny – wełnę zmieszaną z kaszmirem czy skóry bez podszewki.