Szczególne stany duchowe stanowią główną inspirację kolekcji pt. „Dlaczego ja, dlaczego ja”. Projektantka wyróżnia trzy zjawiska, które wywodzą się z różnych obszarów sztuki a stanowią lub wywołują szczególne stany duchowe – Zwiastowanie, moment patrzenia na słońce i następujące powidoki oraz pointylistyczne impresje malarskie. Kolekcja balansuje na granicy dwuznaczności. Wraz z momentem przeżycia szczególnego stanu ducha, zacierają się granice pomiędzy tym co rzeczywiste, uświęcone i wyobrażone.
Kolekcja balansuje na granicy dwuznaczności, dlatego też głównym założeniem projektantki było balansowanie na granicy kostiumu i mody ready-to-wear. Drugim istotnym założeniem było stworzenie nowatorskich konstrukcji, które opierają się na inteligentnych i świeżych modulacjach. Tworzą one czyste formy, które przy użyciu zwykłej tkaniny stanowiłyby asortymenty użytkowe na co dzień.
Dwoistość to również przenikanie się stref sacrum i profanum nawiązujące do formalnych cech malarstwa szkoły sieneńskiej i florenckiej. Jedna silnie osadzona w sztucznej i płaskiej rzeczywistości średniowiecznych obrazów, gdzie złote tła, abstrakcyjne wnętrza i brak realistycznych związków przestrzennych między elementami kompozycji były obrazem sacrum. Druga będąca nieśmiałą zapowiedzią renesansu, nawiązująca do przedstawień coraz bliższych rzeczywistości. Preparowana przeze mnie tkanina posiada prawą i lewą stronę, które również mogą symbolizować strefę sacrum i profanum. Na lewej stronie znajdują się ścinki tkanin, poprodukcyjnych, krawieckich śmieci (profanum), które poprzez filcowanie na sucho z powierzchnią tkaniny, ukazują na prawej stronie gęste włosie (sacrum). Włókna ulegają zerwaniu i splątaniu, dzięki czemu osadzają się w tkaninie i powstaje gęsty puch.