Moda i film spotykają się najczęściej na czerwonym dywanie, lub w filmach, które mody bezpośrednio dotyczą. Bywa, że uznane domy mody wchodzą we współprace, wspierając pion kostiumów już na etapie przygotowań do produkcji. To właśnie przypadek wyreżyserowanego przez Maïwenn filmu „Kochanica króla Jeanne du Barry”, którego partnerem został dom mody Chanel. Efekty tej współpracy – w postaci sześciu widowiskowych kreacji Jeanne – można będzie zobaczyć na ekranach kin już od 25 sierpnia.
W swoim najnowszym filmie Maïwenn na pierwszym planie umieściła Jeanne Vaubernier – młodą, ambitną kobietę z nizin społecznych, która rozkochuje w sobie Ludwika XV, doprowadzając tym samym do dworskiego skandalu. Zekranizowanie losów Jeanne stało się marzeniem Maïwenn już 17 lat temu, kiedy dostrzegła ją, jako postać epizodyczną, w „Marii Antoninie” Sofii Coppoli.
Zakochałam się w niej i jej epoce. Zaczęłam zgłębiać jej szczegółową biografię i już wtedy czułam przemożną potrzebę nakręcenia o niej filmu, ale na dziesięć lat odłożyłam te plany na półkę. Wydawało mi się, że nie jestem odpowiednią osobą do zajęcia się tym tematem. Jednak za każdym razem, gdy kończyłam pracę nad kolejnym filmem, wracałam do jej biografii.
Maïwenn, reżyserka filmu
Marzenie stało się faktem, a kostiumowa superprodukcja „Kochanica króla Jeanne du Barry” otworzyła tegoroczny festiwal w Cannes. Odwaga i nieszablonowość Jeanne objawia się w jej czynach, ale i w tym, jak się nosi. Powściągliwi zwykle dworzanie niejednokrotnie zwracają uwagę na jej swawolny styl. Na ekranie widzimy, że jej postać nosi rozpuszczone włosy, wprowadza do dworskiej mody wzory w szerokie, pionowe pasy oraz (o zgrozo) przywdziewa spodnie do jazdy konnej. A jak wiemy, rozpowszechnienie spodni w damskiej modzie zawdzięcza się w dużej mierze Coco Chanel. Co ciekawe, projektantka i założycielka kultowego domu mody dzieli z Jeanne du Barry również datę urodzin – obie przyszły na świat 19 sierpnia. Współpraca z Chanel wydawała się więc oczywista.
Byłam bardzo wymagająca względem kostiumów w filmie. Chciałam, aby pion kostiumów czuł wolność, aby poszukiwał inspiracji w XVIII wieku, ale docierał do nich różnymi drogami. Efekt końcowy jest połączeniem wizji mojej i Virginie Viard z doświadczeniem Jürgena Doeringa.
Maïwenn, reżyserka filmu
Virginie Viard – dyrektorce artystycznej Chanel, która przejęła stery po Karlu Lagerfeldzie – nie można odmówić dogłębnej znajomości nie tylko świata mody, ale i filmu. Projektantka i obecna dyrektorka artystyczna najsłynniejszego francuskiego domu mody pełniła funkcję kostiumografki w filmach Krzysztofa Kieślowskiego: „Trzech kolorach: Białym” oraz „Trzech kolorach: Niebieskim”.
Szefem pionu kostiumów w „Kochanicy króla Jeanne du Barry” był wspomniany przez Maïwenn Jürgen Doering. To pierwsze tak duże wyzwanie kostiumograficzne w filmografii Doeringa, który do tej pory realizował m.in. filmy osadzone w: latach 60. („Po maju”, reż. Olivier Assayas), 70. („Piękne lato”, reż. Catherine Corsini) czy 80. („Miłość to zabawa”, reż. Cédric Anger). W swoim dorobku Doering ma również serial HBO „Irma Vep” (2022), w którym odgrywana przez Alicię Vikander postać pośrednio przenosi się do Paryża początku XX wieku, czyli czasów, w których powstał pierwszy butik Chanel.
To nie pierwsze spotkanie Viard i Doeringa. Wśród filmów, których akcja toczy się współcześnie, a które powstały z jego udziałem, wskazać można dwa obrazy w reżyserii Oliviera Assayasa: „Sils Marię” i „Stylistkę” – oba te filmy Chanel objęło swoim patronatem. Ostatnią głośną współpracą tego domu mody ze światem filmu był obraz „Spencer” – w którym w rolę Diany Spencer wcieliła się Kristen Stewart, wieloletnia ambasadorka Chanel.
Specjalnie na potrzeby „Kochanicy króla Jeanne du Barry” Chanel stworzyło sześć kreacji. Wśród nich znalazła się między innymi spektakularna tweedowa suknia w kolorze écru, którą Maïwenn nosi z dopasowanym krótkim żakietem. Bezpośrednią inspiracją dla tej kreacji była kolekcja jesień-zima 1992/93 i tweedowa suknia prezentowana przez Claudię Schiffer (ostatnio prezentowana również przez nagrodzoną Grammy piosenkarkę Dua Lipę na Met Gali poświęconej Karlowi Lagerfeldowi). Inną flagową kreacją stała się falbaniasta suknia z błękitnej organzy inspirowana kolekcją z 1995 roku.
W pracy z kostiumami staraliśmy się znaleźć sprawiedliwy, ale i współczesny sposób działania. Zdarza się w tym zawodzie utknąć za bardzo w odniesieniach, obrazach i książkach historycznych. Nie lubię tego. Pragnę uciec od tych zamkniętych światów i wnieść w opisywaną epokę powiew świeżości.
Jürgen Doering, kostiumograf
Dom mody Chanel wyposażył postać Jeanne również w biżuterię. Naszyjnik, który ma na sobie w scenie oficjalnego przedstawienia Ludwikowi XV (ten wizerunek został wykorzystany na plakacie filmu), jest inspirowany kolekcją Bijoux de Diamants projektu samej Coco Chanel. Wykonana z diamentów linia biżuterii, której premiera przypadła na czas Wielkiego Kryzysu, wywołała wówczas skandal.